214. Imieniny ♡

Szybko znikam, bo niedługo jedziemy do prababci na imieniny. Choć zaprosiła nas dopiero na obiad, musimy być trochę wcześniej, żeby jej nieco pomóc. Dużo roboty przed nami: trzeba upiec mięso, posprzątać, tort wykończyć... To będzie długi dzień! Ale spędzony z rodziną, to najważniejsze. A że kilku gości nie lubię, to już inna sprawa. Imieniny nie moje, nie ja ustalam, kto będzie. Pozostaje ładnie się uśmiechać i uszczypliwe uwagi starszych kobiecin puszczać mimo uszu.

Poza tym, coraz bardziej czuję przeprowadzkę. Wczoraj spakowałam już w kartony książki, gazety i pierdoły do kuchni, uprzednio zabezpieczając je w gazety. Za dwa tygodnie rozpoczynamy remont. Z każdym dniem serce drży nieco mocniej z radości. Tak długo już czekałam! W ogóle tego lipca wyczekuję, bo w końcu spotkam się z przyjaciółką. Mieszka ode mnie około 600 km i dotychczas się nie widziałyśmy. 22 lipca miną trzy lata od naszego poznania, bardzo przypadkowego notabene. Jesteśmy idealnym przykładem, że przyjaźń na odległość jest możliwa, a wszystkim hejterom zgodnie pokazujemy język :P Wiary w ludzi, ludzie, wiary w ludzi!