242. Żyję jakby co ♡

♡ Naleśniki z twarogiem, owocami w miodzie i cynamonem ♡

Choć lato jeszcze trwa, z radością niemałą zapraszam jesienne smaki do swojej kuchni. Bo i pogoda do tego skłania, wieczorowe temperatury są całkiem październikowe. Ciężko mi się z tym pogodzić, nie powiem. Wakacje minęły jak za pstryknięciem wybitnie szybkich paluszków, upały i siedzenie o trzeciej nad ranem na ognisku jakoś dziwnie odległymi wydarzeniami być się wydają. Zimno, szaro, deszczowo. Czasem tylko słoneczko się uśmiechnie zza chmurki.
Tak więc w kalendarzu lato, na talerzu jesień, a w garderobie zima- dziś zamawiam kurtkę. Wolę być przygotowana na wszystko. Bo choć zeszła jesień była wręcz bajkowa i na samo jej wspomnienie wpadam w pełną tęsknoty melancholię, to nie wiadomo, co przyniesie nam ten listopad. 

A tak poza pogodowo, bo ileż o niej pisać można- mam znajomych! Nie żeby odkrycie roku, ale na nowym osiedlu nie znałam nikogo. Parę dni temu się jednak przełamałam i zapukałam do sąsiadów mieszkających na moim piętrze w bloku. Uśmiech, kilka słów i wyjście na dwór gotowe. Przy okazji kilku innych kolegów poznałam. Prawie czysty spontan. A że z babcią sąsiada moja prababcia bardzo się przyjaźni, to i kochana kobiecina w sobotę mnie na nauki wzięła. I teraz sernik umiem piec, taki najlepszy na świecie, żaden odchudzony, na beztłuszczowym serze, z niesłodkim cukrem i bezkaloryczny. Domowy.